Celem projektu jest opracowanie technik informatycznych umożliwiających:
osadzanie obiektów wirtualnych w obrazie zarejestrowanym parą stereo-kamer z uwzględnieniem głębi obrazu i przesłaniania obiektów,
śledzenie zmieniającej się pozycji widza względem prezentowanej mu sceny 3d i generowanie jej stereoskopowych widoków dostosowanych do punktu obserwacji określonego położeniem widza.

Zostanie przeprowadzona analiza obrazu stereowizyjnego pod kątem detekcji głębi i automatycznej selekcji planów w
obrazie. W tak przygotownej scenie będą osadzane sztucznie wygenerowane obiekty przestrzenne.

Wykorzystane będą systemy służące do projekcji 3d jak ekran i okulary stereo. Prezentacja taka ma być spersonalizowana dla konkretnego widza, to znaczy konieczne będzie śledzenie w czasie rzeczywistym usytuowania widza w stosunku do wirtualnego obiektu i odpowiednie dla powiązanego z widzem punktu widokowego generowanie obrazu.

Projekt łączy następujące tematyki badawcze:
analiza sekwencji obrazów stereo w celu uzyskania informacji o głębi a następnie segmentacja tych obrazów ze
względu na położenie obiektów (wydzielenie planów w obrazie).
synteza pozyskanej informacji o trójwymiarowej strukturze obrazu oraz sztucznie wygenerowanych siatek w celu osadzenia obiektów wirtualnych w środowisku zarejestrowanym parą stereokamer z uwzględnieniem głebi obrazu i przesłaniania planów.
śledzenie użytkownika w czasie rzeczywistym metodami wizyjnymi oraz zbudowanie relacji pomiędzy układami
odniesienia związanymi z prezentowanym obrazem stereo i układem rzeczywistym związanym z użytkownikiem.
generowanie widoków sceny 3d w czasie rzeczywistym dla zmieniających się w czasie punktów widokowych
powiązanych z usytuowaniem użytkownika (lub użytkowników) w scenie.
przetwarzanie danych pochodzących ze skanów 3d pod kątem ich prezentacji. Skany takie wykonywane są z dużą
dokładnością i ich przetwarzanie charakteryzuje się znacznymi wymaganiami w stosunku do zasobów komputera.
Dla celów wizualizacji, która ma być generowana w czasie rzeczywistym może więc istnieć potrzeba dynamicznej
zmiany precyzji odwzorowania siatki obiektu w zależności od tego w jakiej odległości od wirtualnego obiektu
znajduje się widz oraz z jakiego kierunku i z jaką dokładnością obiekt ma być prezentowany.